Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοικό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.

– Για που με το καλό; τον ρώτησε.

– Πάω στην εκκλησία,του απάντησε ο χωρικός.

– Και δε μου λές, του λέει ειρωνικά ο σοφός.

Μήπως ξέρεις να μου πείς, ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;

– Κι από τα δύο.

– Δε γίνεται να είναι και τα δύο!

– Γίνεται, κύριε.

Να, είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί, αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.

Κι ο σοφός τα’ χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού μα πιστού χωρικού.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ