Κατά τά μέσα του μηνός Σεπτεμβρίου 1996 ένας ιερέας μας συνόδευσε μέ τ’ αύτοκίνητο τήν μεταφορά μιας εγκύου γυναίκας, συζύγου έργάτου τού Κλιμακίου μας, γιά τό μαιευτήριο.
Εκεί συνάντησε καί συνομίλησε, κατά τήν τάξιν, μέ τόν διευθυντή τής κλινικής πού είναι ρωμαιοκαθολικός στό θρήσκευμα καί γιατρός στό έπάγγελμα. Ή κλινική άνήκει στήν προτεσταντική Κοινότητα τών Μεθοδιστών.
Μετά από μία σύντομη συζήτη σι γιά τό προκείμενο θέμα, ό ιερεύς χάριν άβρότητος, πρότεινε στόν κ. Διευθυντή Μουαγκάλα τό όνομά του, μία επίσκεψι καί στήν δική μας Όρθόδοξη Έκκλησία.
Άλλά πρίν ό ίδιος προγραμματίσει μιά τέτοια έπίσκεψη, δέχθηκε άλλεπάλληλες μυστηριώδεις νυκτερινές προσκλήσεις καί μετά τρεις ημέρες τηλεφώνησε στήν Ιεραποστολή. Όρισαν κάποια συνάντησΗ μέ τόν προϊστάμενο ιερομόναχο π. Μελέτιο γιά τό βράδυ τής έρχομένης Κυριακής.
Μετά τήν συζήτησί τους ό π. Μελέτιος τόν έστειλε σέ μένα λέγοντάς μου: «Πάρε τόν γιατρό νά μιλήσετε καί ό, τι χρειασθεί νά του δώσεις».
Άφου τόν χαιρέτισα, ζήτησα περισσότερα στοιχεία γιά τήν ζωή του.
Μου είπε τά εξής: «Έγώ, πάτερ, εργάζομαι ώς διευθυντής στήν Μαιευτική κλινική τών Μεθοδιστών. Είμαι ρωμαιοκαθολικός στό θρήσκευμα καί ήλθα νά γνωρίσω κάτι γιά τήν δική σας Έκκλησία. Είναι ή πρώτη φορά πού μπαίνω στόν χώρο αύτό της, Εκκλησίας σας».
Άπό πού ξεκίνησε τό ενδιαφέρον σας γιά τήν δική μας Έκκλησία;
Πάτερ, μου συνέβη τό εξής περισταστικό:
Έπί τρεϊς συνεχείς νύκτες τώρα, ενώ κοιμάμαι, άκούω μιά φωνή νά μού λέγει συχνά: «Πήγαινε στήν Όρθόδοξη Έκκλησία, πήγαινε στήν Όρθόδοξη Έκκλησία». Δέν άντεξα άλλο. Πήρα τηλέφωνο καί ήλθα νά σάς γνωρίσω.
Του είπα: «Ό Θεός σ’ αγαπά καί φροντίζει γιά τήν σωτηρία τής ψυχής σου. Πάρε αύτά τά βιβλία καί, άφοϋ τά διαβάσεις, έλα πάλι νά μιλήσουμε γιά τυχόν άπορίες σου καί κατόπιν νά πάρεις κι άλλα βιβλία».
Ήλθε καί ξαναήλθε πολλές φορές.’Αλλά αύτό κυρίως πού τόν συνεκλόνισε καί τόν ώθησε ν’ άποφασίσει νά γραφτή στούς καταλόγους τών Κατηχουμένων τής Εκκλησίας μας ήταν ή παρουσίασις βιντεοταινιών μέ τίς Λιτανείες Ἀφθάρτων Σκηνωμάτων των Αγίων τής Εκκλησίας μας, όπως του άγίου Ιωάννου του Ρώσου, του άγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας, τού άγίου Διονυσίου Ζακύνθου καί άλλων.
Έθαύμαζε καί συγκλονιζόταν άπ αύτό τό ύπερφυσικό φαινόμενο τής άφθαρσίας σωμάτων τών Αγίων μας.
Βαπτίσθηκε μέ τήν γιατρό σύζυγο του καί τά 6 παιδιά του τά Θεοφάνεια του 1998. Τόν άκολούθησε κι ένας φίλος του καθηγητής φιλόλογος μέ τήν οίκογένειά του. Είθε ό Θεός νά τούς αξιώσει καί τής αιωνίου ζωής.
Από το βιβλίο: «ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ» – ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ (ΕΚΔΟΣΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)