Askitikon

Ο Άγιος Λογγίνος ήταν Εκατόνταρχος υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου, επί βασιλείας Τιβερίου Καίσαρος (14 - 37 μ.Χ.). Υπηρετούσε μαζί με τους στρατιώτες του κατά τα σωτήρια Πάθη του Κυρίου, παριστάμενος στην σταύρωση, την ταφή και τη σφράγιση του μνήματος.

Συνετός και ολιγαρκής στα νεανικά του χρόνια ο Όσιος Μαλός, έμεινε φτωχός στην ύλη για να γίνει πλούσιος εν Χριστώ. Δεν ήταν μεγάλης μορφώσεως, ήταν όμως πολλής πίστεως και ζήλου θερμού. Επειδή δεν μπορούσε να διδάσκει δημόσια, έκανε κήρυγμα στον κάθε ένα χωριστά.

Ο νεομάρτυρας και παιδομάρτυρας Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας γεννήθηκε το 1805 μ.Χ. στο χωριό Τουρκολέκα Αρκαδίας. Η οικογένεια του διακρινόταν για την ευλάβεια τον Θεό, για την αγάπη προς την πατρίδα και για τον ηρωισμό της.

Οι γονείς του, πλούσιοι αλλά και ευσεβείς αριστοκράτες, τον έστειλαν για σπουδές στο περίφημο μοναστήρι του Μπαγκόρ, όπου ζούσαν τότε οι μεγάλοι γέροντες Κογγάλλος και Κολουμβάνος. Όταν ο τελευταίος έφυγε για Ιεραποστολή, ο άγιος Γάλλος ήταν ένας από τους δώδεκα μοναχούς που τον ακολούθησαν.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος. Γιατί τα χρήματα πρέπει να τ’ αποκτάει κανείς σαν πραγματικός κύριος και όχι σαν δούλος τους. Κανείς δεν είναι πιο άμυαλος από το δούλο των χρημάτων. Νομίζει ότι τα εξουσιάζει, ενώ εκείνα τον εξουσιάζουν.

Υλικά 1 κιλό μπουκίτσες χοιρινές προαιρετικά μπορούμε αν δεν το ετοιμάσουμε σκέτο να προσθέσουμε μανιτάρια....

Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας. Έλαβε την απαραίτητη μόρφωση και μετά το θάνατο των γονέων του, σε ηλικία 12 ετών, μοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς.

Ο Άγιος Ευθύμιος γεννήθηκε στις μέρες του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα Ε’ του Αρμενίου (813 - 820 μ.Χ.), σε κάποια κωμόπολη της Γαλατίας, την Οψώ, που ήταν κοντά στην Άγκυρα (σημερινή πρωτεύουσα της Τουρκίας).

Λόγος εγκωμιαστικός για το άστρο το λαμπερό της Δωδεκανησιακής μας μουσικής. Σαράντα ημέρες συμπληρώθηκαν από την 7η Σεπτεμβρίου 2018, αφ’ ότου η λαϊκή μας μούσα,...

Ζούσαμε τήν Κυριακή ἀργία μέ ἀποχή ἀπό τίς δουλειές τῆς ἑβδομάδας, μελέτη, ψώνια κ.λπ. σχολάζοντες ὅμως σέ κατηχητικά, ὁμάδες, ἐπισκέψεις σέ ἱδρύματα, νοσοκομεῖα, γιά νά δοῦμε ἀρρώστους ἤ νά ψυχαγωγήσουμε μικρότερους ἤ μεγαλύτερους στήν ἡλικία ἀπό ἐμᾶς.

Πέρα από το αναμφισβήτητο χριστολογικό περιεχόμενό της είχε η Εικονομαχία και σαφή εκκλησιολογικό χαρακτήρα. Ήταν μια απροκάλυπτη επίθεση της Πολιτείας, που δεν ενεργούσε πια ως «διάκονος Θεού εις το αγαθόν» (Ρωμ. ιγ’ 3), εναντίον της Εκκλησίας.

Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού. Και εν τω σπείρειν αυτόν ο μεν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά του ουρανού κατέφαγεν αυτό˙και έτερον έπεσεν επί την πέτραν, και φυέν εξηράνθη δια το μη έχειν ικμάδα˙ και έτερον έπεσεν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι αι ακανθαι απέπνιξαν αυτό....

Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων ­βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φρον­τί­ζωσι καλῶν ἔργων προ­ΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς ­περιίστασο·....

Συνεκλήθη κατά το έτος 787 στη Νίκαια της Βιθυνία από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΣΤ’ 9780-797) και την μητέρα του Ειρήνη την Αθηναία, προς καταπολέμηση της αίρεσης της Εικονομαχίας.

Εφεξής, κάθε αίρεση δύναται και θα δύναται να αναχθεί σε μία από τις πλάνες που αναθεμάτισε η Εκκλησία στις οικουμενικές συνόδους, από την πρώτη (325 μ.Χ.) έως την έβδομη (787 μ.Χ.) εν Νικαία Σύνοδο.

Το απόγευμα της 13ης Οκτωβρίου του 1442, κάποιος ιερομόναχος ονόματι Αμβρόσιος πήγε στον ιερό ναό της αγίας Παρασκευής, όπου ήταν εφημέριος, να τελέσει εσπερινό για τη μνήμη των αγίων μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου και Κελσίου.

Οι γονείς του Ναζαρίου (Αφρικανός και Περπετούα) λέγεται ότι υπήρξαν μαθητές του Αποστόλου Πέτρου, ο όποιος τους είλκυσε στη χριστιανική πίστη και τους βάπτισε. Ο γιος τους έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία, μέσα σε μία διεφθαρμένη κοινωνία.

Ή όσια Παρασκευή είχε την ευτυχία να γεννηθεί από χριστιανούς - πολύ ευ­σεβείς - γονείς και να γαλουχηθεί με τα νάματα της Ορθοδόξου πίστεως. Από πολύ μικρή προσπαθούσε με ιερό ζήλο να εφαρμόζει τις ευαγγελικές εντολές.  

Ο Ιωάννης (αυτό ήταν το πρώτο του όνομα), σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε και έγινε κι αυτός Ιερέας. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του και των παιδιών του, έκτος από ένα τον Μεθόδιο, από κάποια επιδημική αρρώστια, αποσύρθηκε στον Ταξιάρχη του Λειμώνα.

Καθώς ο Αμβρόσιος προσευχόταν αποκοιμήθηκε σε ένα στασίδι του ναού. Τότε του αποκαλύφθηκε ένα όραμα˙ είδε να ανοίγει η στέγη του ναού και να ξεπροβάλλει μέσα από ένα φωτεινόμορφο σύννεφο η μορφή μιας σεμνής γυναίκας με τα χέρια της σε στάση δέησης και να προσεύχεται.