Οι φιλότιμοι έχουν λεπτή συνείδηση και βοηθιούνται από τον Θεό.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
- Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος;
- Εσύ έχεις; Αυτό φαίνεται, ευλογημένη!
Όταν σου έρθει θυμός, κλείσε το στόμα σου.
Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού.
Η ιστορία και η σημασία του κομποσχοινιού.
Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του μια κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!
Το πιο σπουδαίο είναι να μη χαλάμε τις καρδιές μας (οσίου...
Σε όποια διακονία και αν βρεθείτε, και αν ακόμα είναι πολύ βιαστική και σπουδαία, δεν θέλω να κάνετε τίποτα με φιλονικία, τίποτα με ταραχή, αλλά να είσαστε βέβαιοι ότι κάθε έργο που κάνετε, είτε μεγάλο είναι είτε μικρό, είναι το ένα όγδοο απ’ αυτό που μας ζητιέται.
Μια ευλογημένη οικογένεια.
1. Μακάριο το σπίτι, που κυβερνάει ο Χριστός.
2. Μακάριο το σπίτι, που καταστατικό του έχει το Ιερό Ευαγγέλιο.
3. Μακάριο το σπίτι, που όλοι προσεύχονται.
Είναι σωστό να βαπτίζονται τα μωρά αφού δεν πιστεύουν;
Ο νηπιοβαπτισμός εισήχθη πολύ νωρίς στην πράξη της αρχαίας Εκκλησίας. Εισήχθη για ν’ αντιμετωπίσει μια επείγουσα ανάγκη στη ζωή του πληρώματος της Εκκλησίας, ένα σοβαρό κίνδυνο, το ενδεχόμενο να πεθάνει κανείς αβάπτιστος, οπότε κωλύεται να εισέλθει στη Βασιλεία των ουρανών.
Από τη σωστή κρίση στην αμαρτωλή κατάκριση (άγιος Γέρων Παΐσιος).
Η κρίση που έχεις, είναι φυσικά, χάρισμα που σου έδωσε ο Θεός, αλλά την εκμεταλλεύεται το ταγκαλάκι και σε κάνει να κατακρίνεις και να αμαρτάνεις. Γι’ αυτό, μέχρι να εξαγνισθεί η κρίση σου και να έρθει ο θείος φωτισμός, να μη την εμπιστεύεσαι.
Τα άγνωστα χρόνια της ζωής του Ιησού: Πού ήταν από 13...
Ορισμένοι συγγραφείς στην αναζήτησή τους για τα προεφηβικά και νεανικά χρόνια του Ιησού, ισχυρίζονται λανθαμένα ότι τόσο o Πρόδρομος Ιωάννης, όσο και ο Ιησούς Χριστός, ανήκαν στην Ιουδαϊκή αίρεση των Εσσαίων.
Οταν εγώ άρχισα να βλέπω το φως μέσα στο δικό Του...
Καλωσόρισες στην Καλύβη μας. Πήγαινε μέσα να προσκυνήσεις τον ΄Αγιό μας, να κεραστείς και να ξεκουραστείς. Εγώ θα κατέβω στον κήπο να μαζέψω ό,τι έδωσε ο Θεός. ΄Εχουμε πολλούς προσκυνητές απόψε.
Γίνε σαν νεκρός και στις κακολογίες και στους επαίνους. (από το...
Ένας αδελφός πήγε στον Αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο και του λέει:
«Αββά, πες μου κάτι, πώς να σωθώ».
Και του λέει ο γέρων:
«Πήγαινε στο κοιμητήριο και βρίσε τους νεκρούς».
Η απομάκρυνση από τον Θεό είναι κόλαση.
Δεν θυμάμαι μέρα να μην έχει παρηγοριά θεϊκή. Διακοπές γίνονται μερικές φορές και τότε νιώθω άσχημα, και έτσι μπορώ να καταλάβω πόσο άσχημα ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι απαρηγόρητοι, γιατί είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό.
Ο Χριστός μας δίνει τη δυνατότητα να μιλάμε μαζί Του.
Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι πολύ πίσω. Τι να κάνω; – Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκε¬σαι, και να τους λες ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λες, Παναγία μου, τη διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!»
Ο Γαϊδαράκος….(μια πολύ διδακτική ιστορία, διαβάστε την)
Μια φορά και έναν καιρό πατερας και γιος ήθελαν να κινήσουν για την πόλη για να ψωνίσουν τα απαραίτητα. Πήραν λοιπόν μαζί τους και τον γαϊδαράκο τους για να τους βοηθήσει στο κουβάλημα και κίνησαν για την πολιτεία.
Το διαζύγιο και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο Χριστός επέτρεψε τη λύση του Γάμου μόνο για την περίπτωση της μοιχείας, όταν δηλαδή το "έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" έχει καταλυθεί εκ των πραγμάτων, εξηγώντας παράλληλα ότι αυτό δεν έγινε έτσι από τον Θεό, αλλά παραχωρήθηκε εξ αιτίας της μεταπτωτικής "σκληροκαρδίας" των ανθρώπων.
Το «φταίξιμο» και το «δίκαιο» των συζύγων.
Μια φορά ήρθε στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είχε προβλήματα με την γυναίκα του. Πήγαιναν για χωρισμό. Δεν ήθελε να δη ο ένας τον άλλον. Ήσαν και οι δύο δάσκαλοι, είχαν και δύο παιδάκια. Δεν έτρωγαν ποτέ στο σπίτι.
Η δυστυχία των σημερινών ανθρώπων, χωρίς Θεό, χωρίς γιορτές, χωρίς Εκκλησία…
«Να με συγχωρήτε τέκνα μου, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση…»
«Κάποια πλούσια κυρία πήγε την Κυριακή στην Εκκλησία, αλλά δεν πρόσεχε καθόλου, και ο νους της γύριζε. Ομολόγησε και μου είπε:
Η Ιερότητα της Κυριακής. Τι λέγει ο γέροντας Παίσιος για την...
Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της παραμονής.
Πως παραδίδουμε κάτι στα χέρια του Θεού;
Να σας πω ένα-δυο περιστατικά για να μη σας πολυκουράζω κιόλας με θεωρίες• για να δείτε πώς οι απλοί άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινότητά τους αυτή την εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού.
Επαναλαμβάνοντας συνεχώς τις ίδιες αμαρτίες.
Γι’ αυτό εξομολογούμαστε πολλές φορές. Γιατί πολλές φορές κάνουμε τα ίδια λάθη. Είναι εκείνο που λέει ο άγιος εκεί στο Γεροντικό: Πάτερ κάνω τα ίδια πράγματα, τα είπα μια φορά, τα ξαναέκανα. Τα ξαναείπα, τα ξαναέκανα.
Ο πειρασμός της βλασφημίας.
Κάποιος μοναχός δεχόταν ενοχλήσεις από τον δαίμονα της βλασφημίας. σηκώθηκε, λοιπόν, και πήγε στον αββά Ποιμένα, θέλοντας να του εξομολογηθεί το λογισμό του, μα γύρισε πάλι στο κελλί του δίχως να ’πει τίποτε στον Γέροντα.