Πολλοί νέοι και νέες στρεφόμενοι προς τον μοναχικό βίο αναρωτιούνται ποια από τις ”δυο επιλογές” είναι καλύτερη.
Αυτή του μοναχικού βίου ή αυτή της έγγαμης ζωής.
Ο Χριστός άνοιξε τον δρόμο προς την μοναχική ζωή με το παράδειγμά του και την βιωτή του για αυτό και από τότε και ύστερα έχουμε σε εμάς τους κοινούς θνητούς την επιλογή του μοναχικού βίου, βέβαια και πριν από Αυτόν έχουμε πολλά παραδείγματα Προφητών και Δικαίων που ζούσαν μόνοι τους, αλλά εδώ ξεκινά μια καινούρια έννοια, μια πορεία ζωής με μίμηση Χριστού, πλημμυρισμένη από υπακοή προς το Καινό Θέλημά του.
Θα μπορούσε κανείς να πει πως αφού ”άνοιξε” αυτόν τον δρόμο τότε είναι και ο μοναδικός.
Θα έπεφτε σε μεγάλο λάθος διότι ο ίδιος ευλόγησε στην επίγεια Παρουσία Του τον γάμο και μάλιστα ξεκίνησε τα εμφανή θαύματα προς τον κόσμο (λέμε εμφανή θαύματα προς τον κόσμο διότι για να του το εζήτησε η μητέρα Του και Παναγία μας να κάνει αυτό το θαύμα, να γεμίσει με κρασί όλα τα άδεια πιθάρια στον γάμο της Κανά δείχνει μια βεβαιότητα προς το αποτέλεσμα της παρακλήσεως της δηλαδή την πραγματοποίηση του, άρα στην μέχρι τώρα πορεία Του δίπλα στην Μητέρα Του, η ιδία θα είχε δει πολλά ”καθημερινά” θαύματα και για αυτήν ήταν κάτι το συνηθισμένο) με την παρουσία Του σε έναν γάμο όπου και πραγματοποίησε το πρώτο καταγεγραμμένο και ”δημόσιο” θαύμα Του, ευλογώντας έτσι την έγγαμη βιωτή και στις Καινές εντολές Του.
Ο Θεός δεν μας υποδεικνύει τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσει ο καθένας μας, αν το έκανε θα παρέμβαινε στην ελευθερία της βουλήσεώς μας πράγμα το οποίο είναι απαράβατο και ”θεσμοθετημένο” από τον Ίδιο.
Αν συγκρίνεις την έγγαμη ζωή με την μοναχική από την βάση τους έως και την ουσία τους θα προσέξεις πως και δύο αν έχουν στόχο τον Θεό είναι πανομοιότυπα.
Περίεργό; Κι όμως Ισχύει.
Μια μέρα ένας νεαρός σε προσκύνημα του στο Άγιο Όρος με διακαεί την σκέψη του προς τον μοναχικό βίο και ενώ βρισκόταν σε ένα κελί και συζητούσε με τον Γέροντα, ο Γέροντας του κάνει ένα δώρο.
Ένα βιβλίο. Ο τίτλος του; Οικογενειακή ζωή, ναι αυτό το βιβλίο που περιέχει νουθεσίες και λόγους του Οσίου γέροντος Παισίου του Αγιορείτη.
Ο νεαρός είχε μια έντονη έκφραση έκπληξης στο πρόσωπο του και ρωτά τον γέροντα μα καλά δεν υπάρχει κάτι που να λέει για τον μοναχικό βίο (λέγοντας από μέσα του καλά εγώ τόση ώρα τον ρωτώ για τον μοναχισμό, του εκφράζω τον μέχρι τώρα πόθο μου κι αυτός μου το γυρίζει στην οικογένεια;)
Και ο γέροντας του απαντά, μα παιδί μου το ίδιο είναι. Ένας έγγαμος δεν πρέπει να κάνει υπακοή στην γυναίκα του; Δεν πρέπει να έχει υπομονή προς αυτήν και τα παιδιά τους;
Δεν πρέπει να είναι μιμητής Χριστού; Δεν πρέπει να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του; Για τα λάθη του; Δεν πρέπει να ζει εν Χριστώ;
Και ο νεαρός του απαντά: Μα ναι.
Ε και ο μοναχός τα ίδια πρέπει να κάνει του λέγει ο γέροντας.
Ο στόχος έχει σημασία παιδί μου. Αν στόχο βάλεις τον Χριστό μας τότε δεν έχει σημασία αν
θα πετύχεις να μπεις στην Ουράνια Βασιλεία του μέσα από τον έγγαμο ή τον μοναχικό βίο γιατί και τα δύο μπορούν να σε οδηγήσουν εκεί αν τα ζήσεις κατά Θεό.
Αν τα προσεγγίσεις ανέμελα το ίδιο καταστροφικά μπορεί να είναι και τα δυο για την ψυχή σου. Δεν αγιάζει ο μοναχικός βίος μόνο αλλά και ο έγγαμος.
Κοίταξε μες στα συναξάρια, οι περισσότεροι Άγιοι, Μάρτυρες και Όσιοι, έγγαμοι ήταν. Κι όμως έφτασαν στην αγιότητα όχι μέσο του μοναχικού βίου τους αλλά μέσο της μίμησης Χριστού. Η μίμησης σώζει.
Να υπομένεις, να επιμένεις, να ελπίζεις, να είσαι ελεύθερος, να γεμίζεις την καρδιά σου με
Αγάπη και μέσα από αυτά είτε είσαι έγγαμος, είτε μοναχός θα κερδίσεις μια θέση μέσα στον Φως, με αυτά ολοκληρώνεσαι σαν άνθρωπος και γεμίζεις την ψυχή σου με ειρήνη και αγαλλίαση.
Εξάλλου μην ξεχνάς και το πόσοι μοναχοί δεν τα κατάφεραν και χάσανε τον δρόμο τους. Ο στόχος έχει σημασία και όχι ο δρόμος. Τον στόχο μην χάνουμε από τα μάτια μας.
Τώρα το ποιον δρόμο θα επιλέξεις εσύ, είναι στο δικό σου χέρι.
Αν επιλέξεις όμως τον μοναχισμό με τον λογισμό πως αυτός είναι ανώτερος του έγγαμου βίου και σε φτάνει πιο κοντά στην Θέωση τότε κάνεις λάθος και θα έχεις ένα μέλλον μες την κακοτοπιά, την απογοήτευση και ίσως και την έπαρση, όποτε χαμένος κόπος.
Μοναχικός και έγγαμος βίος, μπρος τα μάτια Του έχουν την ίδια αξία.
Εσύ επιλέγεις αυτό που ζητά περισσότερο η ψυχή σου με βάση τον στόχο σου σε αυτήν την ζωή που θα σε οδηγήσει στον προορισμό σου στην άλλη ζωή.
Και όντως δεν έχει δίκιο; Και τα δυο είναι ευλογημένα από τον Θεό μας και την Άγια εκκλησία μας με κεφαλή τον Υιό και Λόγο Του, τον Χριστό.
Ο Θεός και τα δύο τα χαίρεται και τα δυο τα ευλογεί και τα θαυμάζει και τα δύο τα επικροτεί και τα αγιάζει.
Δεν είναι για όλους τους ανθρώπους ο έγγαμος βίος αλλά ούτε για όλους ο μοναχισμός.
Ο καθένας επιλέγει αυτό που του ταιριάζει και τον κάνει να αναπαύεται περισσότερο. Αυτό που τον κάνει να νιώθει πιο ελεύθερο μέσα στην Πλάση και την Δημιουργία.
Όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να επαίρεται έναντι αυτών που ακολούθησαν την άλλη αλλά να μάχεται να κερδίσει τον στόχο του πάντα εν Χριστώ για τον Χριστό..!!
Ο στόχος και ο σκοπός μας δεν πρέπει να αλλάζει. Πρέπει να είναι ένας. Όχι γιατί πρέπει αλλά επειδή είναι ο προορισμός του ανθρώπου.
Χωρίς Θεό δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που έχει στην ζωή του και σήμερα το διακρίνουμε πολύ έντονα στην κοινωνία μας.
Οι άνθρωποι ψάχνουν να γεμίσουν το μέσα τους με οτιδήποτε. Δεν κατανοούν ότι δεν χρειάζεται να ψάξουν, να ταξιδέψουν για να βρουν αυτό που θα τους γεμίσει.
Αυτό που θα τους γεμίσει είναι αυτό που είναι δίπλα τους κάθε στιγμή και απλώνοντας το χέρι τους μπορούν να το πιάσουν και να το έχουν, γεμίζοντας όλο τους το είναι. Ποιό είναι αυτό; Ο Χριστός.
Το είναι του ανθρώπου μόνο με Χριστό γεμίζει και όσο πιο σύντομα το κατανοήσει κανείς τόσο λιγότερο θα παιδευτεί σε τούτην εδώ την ζωή.
Τα παραδείγματα πολλά. Δες τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, δες τα μάτια του. Αν τα δεις να λάμπουν τότε σημαίνει πως είναι ευτυχισμένος.
Λάμπουν όμως; Μα γιατί; Αφού έχει τα πάντα. Σπίτια, αυτοκίνητα, χρήματα, εξουσία, κότερα, ταξίδια.
Δες και έναν που δεν έχει και πολλά υλικά αγαθά, ίσως να κάθεται και στο κρεβάτι του νοσοκομείου και να πονά, για δες όμως, για κοίτα τα μάτια του.
Γιατί λαμπυρίζουν έτσι; Γιατί τον βλέπεις με μάτια γεμάτα λάμψη. Με ένα χαμόγελο απερίγραπτο; Μπας και έχει πιάσει το νήμα της ζωής και έχει βάλει τον Χριστό μες την καρδιά του.
Πως εξηγείται αυτό; Ο ένας έχει Θεό και είναι πλήρης, δεν τον νοιάζουν τα υπόλοιπα, είναι τόσο μα τόσο μικρά όλα τα άλλα αν έχεις Χριστό που απλά δεν τα βλέπεις.
Στον έγγαμο βίο λοιπόν είναι αυτός που γίνεσαι ένα με την οικογένεια σου και μέσα από την πορεία εντός αυτής οδεύεις προς τον στόχο της Θέωσης, στον μοναχισμό, γίνεσαι ένα με τον κόσμο όλο και μέσα από αυτόν κυνηγάς τον στόχο σου.
Ίδιος σκοπός, ίδιος στόχος, μόνο η κατάκτηση του λοιπόν απομένει να γίνει.
Μην κάθεσαι.
Καλό κυνήγι.!!!