Το κακό, ούτε φυσική ύπαρξη έχει, αλλ’ ούτε
και κανένας είναι εκ φύσεως κακός.
Γιατί ο Θεός δεν έπλασε τίποτε κακό.
Όταν κανείς επιθυμήσει το κακό, τότε το ανύπαρκτο
αρχίζει και γίνεται υπαρκτό, όπως το θέλει εκείνος που το κάνει.
Πρέπει λοιπόν με την επιμέλεια της μνήμης του Θεού,
να αμελούμε τη συνήθεια του κακού.
Γιατί είναι πιο δυνατή η φύση του καλού από τη συνήθεια του κακού.
Και τούτο γιατί το καλό υπάρχει, ενώ το κακό δεν υπάρχει,
παρά μόνο όταν το πράττομε.
Άγιος Διάδοχος ο Φωτικής