Ένας όντως μέγας άνθρωπος των ημερών μας έγραφε: «Στους πλουσίους και ισχυρούς της γης σπάνια δίδεται η χάρη να ακολουθήσουν τον Βασιλέα Χριστό. Αυτοί κατ᾽ ουσίαν είναι άξιοι οίκτου και συμπόνοιας για τη μοίρα τους στον μέλλοντα αιώνα».
Ω αυτή την αλήθεια φανέρωσε ο Κύριος στους μαθητές του, με αφορμή το φιλόδοξο αίτημα των δύο από αυτούς.
Συγκεκριμένα, τόνισε κατηγορηματικά ότι αληθινά άρχοντας και πρώτος ανάμεσα στους ανθρώπους δεν είναι όποιος έχει κοσμική εξουσία πάνω σε πλήθη άλλων ανθρώπων, αλλά όποιος από αληθινή και αγνή αγάπη θέτει τον εαυτό του πιο κάτω από όλους, όποιος γίνεται διάκονος και δούλος των άλλων και θυσιάζεται ο ίδιος για να ζήσουν οι άλλοι.
Όσο ακριβέστερα κάποιος βιώνει αυτή την πνευματική κατάσταση, τόσο πιο πολύ εξομοιώνεται με τον Κύριο, ο οποίος δεν ήλθε για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει και να προσφέρει τη ζωή του ως λύτρο ώστε πολλοί άνθρωποι τελικά να βρουν τη σωτηρία τους.
Με αυτή την ταπεινή αγάπη, που θυσιάζεται για όλους, κυβερνά ο Κύριος τα σύμπαντα. Σ᾽ αυτή την αγάπη όσο πιο πολύ πλησιάζουμε, γινόμαστε αληθινοί κυβερνήτες των πάντων, κατ᾽ εικόνα Θεού, οδηγώντας το πλοίο στης ιστορίας της ανθρωπότητας, που κλυδωνίζεται από άπειρες θύελλες και τρικυμίες, προς το λιμάνι της αιώνιας Βασιλείας.
Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2012