Ακτημοσύνη ατομική, αλλά και εκκλησιαστική
Εκείνο το «πούλησε τα υπάρχοντα σου και μοίρασε τα στους φτωχούς
και έλα να μ’ ακολουθήσεις» (Ματθ. ιθ’ 21), που είπε ο Χριστός, καιρός να λεχτεί και προς τους προεστώτες της Εκκλησίας, για τα κτήματα της Εκκλησίας. Δυστυχώς τώρα, λειτουργοί του Θεού, αφιερωμένοι, ασχολούνται με τρύγους και θερισμούς, με αγοροπωλησίες και με έσοδα.
Ε.Π.Ε. 12,292
Όντως πλούτος
Όποιος δεν έχει απολύτως τίποτα, ούτε σπίτι, ούτε τραπέζι, ούτε περιττό ένδυμα, αλλ’ έχει στερηθεί όλα για την αγάπη του Θεού, χρησιμοποιεί τα κοινά σαν δικά του.
Παίρνει από όλους όσα θέλει. Και έτσι, ενώ δεν έχει τίποτα, τα ‘χει όλα.
Όποιος όμως θεωρεί μερικά δικά του, και αυτών ακόμα δεν είναι κύριος.
Κανείς δεν θα του δώσει, αφού λέει ότι έχει.
Αλλά κι όσα έχει θα του τα αρπάξουν οι κλέφτες, οι ληστές, οι συκοφάντες. Τελικά θ’ αλλάξουν κύριο τα πράγματά του.
Μόνο σ’ αυτόν δεν ανήκουν.
Ε.Π.Ε. 18,432
Κορυφή
Εμείς δεν σου ζητάμε να φτάσεις στην πιο ψηλή κορφή της ακτημοσύνης,
αλλά σε συμβουλεύουμε να περιορίζεις τα περιττά και να επιδιώκεις μόνο την αυτάρκεια.
Η αυτάρκεια καθορίζεται από την ύπαρξη των αγαθών εκείνων, που είναι απαραίτητα για να ζει κανείς.
Κανένας δεν θέλει να σου αφαιρέσει αυτά. Κανένας δεν σου στερεί την καθημερινή τροφή.
Μιλάω για τροφή, όχι για τρυφή. Για ρούχα, όχι για στολίδια.
Ε.Π.Ε. 19,508
Αγγελικός τρόπος
Οι απόστολοι εισήγαγαν αγγελική πολιτεία. Κι όχι απλώς εισήγαγαν, αλλά και κατόρθωσαν.
Είναι φανερό, ότι παντού η χάρις του Θεού λάμπει.
Ε.Π.Ε. 19,250
Έχει παρρησία
Αυτό πάνω από όλα καθιστά τον χριστιανό θαρραλέο, η ακτημοσύνη.
Ο πλούσιος είναι δούλος, αφού βρίσκεται εκτεθειμένος σε ζημιές
και δίνει στον καθένα το δικαίωμα να τον βλάψει.
Όποιος είναι ακτήμων, δεν φοβάται τίποτα, ούτε να του πάρουν την περιουσία
ούτε να τον καταδικάσουν.
Αν η φτώχεια, η ακτημοσύνη, εμπόδιζε στην παρρησία και το θάρρος,
δεν θα στελνε ο Χριστός τους μαθητές Του με την προτροπή της ακτημοσύνης,
και μάλιστα σε έργο που απαιτεί πολύ παρρησία.
Ε.Π.Ε. 25,58
Ο Χριστός και οι Άγιοι
Ούτε ρούχο είχαν να ντυθούν, με τέτοιες περιπέτειες.
Ούτε πόλη, ούτε σπίτι, ούτε κατάλυμα.
Συνέβαινε το ίδιο ακριβώς με το Χριστό, αφού «ο Υιός του ανθρώπου δεν είχε που να γείρει το κεφάλι».
Κι όχι κατάλυμα δικό τους δεν είχαν, αλλ’ ούτε τόπο να σταθούν.
Και στην έρημο που κατέφευγαν, δεν ησύχαζαν.
Ε.Π.Ε. 25,238
Αλάβαστρο
Σε όλες τις εκκλησίες ακούγεται και διαλαλείται αυτή η γυναίκα,
που άλειψε τα πόδια του Ιησού με μύρο.
Και ακούνε τη διήγηση της άρχοντες, στρατηγοί, άνδρες, γυναίκες, επίσημοι και επιφανείς.
Δεν υπάρχει μέρος της οικουμένης, που δεν ξέρουν το γεγονός.
Ε.Π.Ε. 34,232
Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, Τόμος Α΄, σελ. 134-136
