“Δανείζετε μηδέν απελπίζοντες” (Λκ. 6,35)
Ένας φίλος, για να βοηθήσει κάποιον, του έδωσε ένα σεβαστό ποσόν ως άτοκο δάνειο.
Όταν συζήτησε το θέμα αυτό με τον Γέροντα, εκείνος του είπε: “Πάνε τα χρήματα αυτά, μην τα περιμένεις.
Είναι προτιμότερο να χαρίζεις παρά να όταν δανείζεις. Όταν δανείζεις, το πρώτο που πρέπει να σκεφθείς είναι, ότι δεν θα σου τα επιστρέψουν. Έτσι ησυχάζεις και δεν έχεις αγωνία μήπως τα χάσεις.
Αν σου τα δώσει πίσω, να τα πάρεις • αν δεν σου τα δώσει, να πείς στον εαυτό σου: αυτά τα ‘χω χαρισμένα, λογαριάζονται στις ελεημοσύνες μου”. Εκείνος του είπε: “Σωστά αυτά που μου λέτε, Γέροντα • μπορεί όμως ο άνθρωπος να μην έχει να μου τα επιστρέψει τώρα και να έχει μετά από μερικά χρόνια”.
Κι ο Γέροντας:”Το ίδιο είναι. Πάλι τα χαρίζεις. Αν περάσουν τριάμισι χρόνια, του τα χαρίζεις, με τον τόκο που δεν παίρνεις”. Ο φίλος σου έκανε ένα πρόχειρο υπολογισμό και διαπίστωσε, ότι απαιτείται περισσότερος χρόνος.
Ο Γέροντας διέκοψε: “Τέτοιο λογαριασμό κάνεις;
Βγάζεις τους τόκους έξω από τα ποσά, πού τοκίζονται κάθε χρόνο;”
Ο Γέροντας είχε δίκαιο. Ο φίλος είχε ξεχάσει τον ανατοκισμό. Πάλι τον ρώτησε: “Και πώς είσθε βέβαιος, ότι απαιτούνται τριάμισι χρόνια;” Κι ο Γέροντας: “Νά, έτσι λέω. Δεν έκανα κανένα λογαριασμό, αλλά μου φαίνεται ότι έτσι είναι”.
Όταν ο φίλος βρέθηκε στο γραφείο του έκανε με το κομπιούτερ ακριβή υπολογισμό.
Το αποτέλεσμα ήταν τρία χρόνια και επτά μήνες.
Όταν τον ξανασυνάντησε, του είπε: “Γέροντα κάνατε λάθος στον υπολογισμό του χρόνου”.
Ο Γέροντας ξαφνιάσθηκε και ρώτησε: “Πόσο λάθος έκανα”; Και του απάντησε: “Μόνο ένα μήνα”.
Ο Γέροντας γέλασε ικανοποιημένος και είπε: “Είδες, μωρέ, πόσο κοντά έπεσα; Νά, έτσι μου ήρθε και είπα τριάμισι χρόνια”.
Το περιστατικό έδειξε, για μιa ακόμη φορά, πόση θεία φώτιση είχε ο Γέροντας, ακόμη και σε μαθηματικούς υπολογισμούς και πόσο οι συμβουλές του βρίσκονταν στο λόγο του Χριστού: “δανείζετε μηδέν απελπίζοντες”.
[Γ 346π.]
Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, σελ.142-143
