‘Ο Θεός με εγκατέλειψε!’ Πόσες φορές έχω ακούσει αυτή τη φράση. Δεν μας αφήνει όμως ο Θεός, εμείς Τον αφήνουμε. Η΄ ‘ Ο Θεός με τιμωρεί!’ Όχι! Εμείς τιμωρούμε τον εαυτό μας με την απομάκρυνση μας από Αυτόν.
Πάντα ψάχνουμε να ρίξουμε αλλού το φταίξιμο για ό, τι κακό μας συμβαίνει. Ο τελευταίος που θα κοιτάξουμε είναι ο εαυτός μας. Είναι εύκολο να κατηγορούμε έναν Θεό που ‘είναι μακριά μας’ και δεν Τον βλέπουμε.
Όμως ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας αλλά ούτε θα Τον δούμε ούτε θα Τον ακούσουμε αν δεν καθαρίσουμε τα μάτια και τα αυτιά της καρδιάς μας.
Αν δεν αγωνιστούμε δηλαδή κατά των παθών μας και αν δεν εργαστούμε να καλλιεργήσουμε τις αρετές και τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός. Δεν θα Τον νιώσουμε αν δεν Τον αγαπήσουμε. Και είναι αδύνατο να μην Τον αγαπήσουμε όταν αισθανθούμε πόσο Εκείνος μας αγαπάει!
Ο Θεός είναι παρών όταν Του μιλάμε με ταπείνωση. Είναι πάντα εκεί να μας σηκώσει όταν πέσουμε. Χρειάζεται όμως να Του το ζητήσουμε. Γιατί είναι τόσο γλυκός, ευγενικός και διακριτικός που δεν θα το κάνει αν δεν Του το ζητήσουμε.
Όχι λοιπόν απαιτήσεις και δικαιώματα να αξιώνουμε από Εκείνον! Την Αγάπη Του, τη συντροφιά Του και την παρηγοριά Του να ζητάμε. Σε μια σχέση πρέπει δύο να είναι παρόντες… Εκείνος είναι πάντα παρών… εμείς; Δε γίνεται μόνο να ζητάμε κι εμείς να μη δίνουμε τίποτα… Ας σκεφτούμε καλύτερα…
Μόνο γκρίνια και παράπονα σε έναν Θεό που θυσιάστηκε για μας! Κι Αυτός να γίνεται αποδέκτης της μεμψιμοιρίας μας και της δυσαρέσκειας μας. Τί κρίμα! Μόνο ευγνωμοσύνη και δοξολογία Του πρέπει!
Μόνο ‘Δόξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι’ θα έπρεπε να απευθύνουμε σε έναν Θεό που μας έβαλε μέσα στη Βασιλεία Του! Αλίμονο μας αν δεν μετανοήσουμε, αν δεν αλλάξουμε μυαλά και τακτική.
Γιατί δε θα είναι Εκείνος που θα μας κλείσει έξω από τον Παράδεισο αλλά η δική μας αλαζονεία και αμετανοησία.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να αναρωτιόμαστε ‘γιατί Θεέ μου’ και ας εμπιστευθούμε επιτέλους τη ζωή μας στα χέρια Του γιατί μόνο έτσι θα βιώσουμε στην ψυχή μας την Αγάπη Του και την Ειρήνη Του και θα αναρωτιόμαστε πλέον ‘γιατί τόσο καιρό δεν ερχόμουν σε Σένα;’
Α.Κ.Β.