Συζητούσα μια μέρα με τον Γέροντα για τις αιρέσεις κι εκείνος μου διηγήθηκε: “Μια φορά ήλθε σε μένα μια καλή κοπέλα, μορφωμένη, από καλό σπίτι και χριστιανή,
πήγαινε μάλιστα και σε χριστιανική οργάνωση.

Μου είπε ότι της προξενεύουν έναν πολύ καλό κύριο, σοβαρό, πλούσιο, μορφωμένο, μόνο που ήταν μασόνος. Με ρώτησε τί να κάνει.

Της είπα να μην τον πάρει, αφού ήταν μασόνος. Άρχισε να μου λέει, ότι είναι πολύ καλός χαρακτήρας και γι’ αυτό θα μπορέσει να τον προσελκύσει στο Χριστό. Της είπα ότι δε θα μπορέσει να πετύχει τίποτε. Δε με άκουσε και τον παντρεύτηκε.

Από τότε δεν ξαναήρθε για πολλά χρόνια. Ώσπου μιά μέρα, έφθασε με τον άνδρα της και το παιδί της. Μπήκε μόνη της στο κελλί μου.

Τη ρώτησα, πώς τα περνάς; Μου είπε καλά.

Κάθε πότε πηγαίνεις για εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία;

Περίπου κάθε χρόνο. Κάθε πότε πας στην Εκκλησία; Κάπου κάπου, αραιά.

Τη ρώτησα και μερικά άλλα και πήρα ανάλογες απαντήσεις.

Της λέω: Φώναξε τον άνδρα σου. Ήρθε ο άνδρας της με το παιδί τους.

Είπα στον άνδρα της: Ξέρεις, η γυναίκα σου, πρίν σε παντρευτεί, με βεβαίωσε ότι θα σε κάνει χριστιανό, αλλά βλέπω ότι εσύ την έκανες μασόνα”.

Γέροντα, ρώτησα, πώς πίστεψε αυτή η γυναίκα ότι θα κάνει το μασόνο χριστιανό, αφού η μασονία πολεμά ανοιχτά το χριστιανισμό;
Μου απάντησε: “Όχι, αυτό τον πόλεμο τον κάνουν οι άλλοι.

Οι μασόνοι κανουν κρυφό πόλεμο, γι’ αυτό είναι επικίνδυνοι.

Δε σου λένε μη κάνεις το σταυρό σου, μη πάς στην Εκκλησία, στην εξομολόγηση. Σου λένε πήγαινε, αλλά έλα και σε μας.

Σε επηρεάζουν σιγά σιγά, έτσι πού να μήν καταλάβεις ότι, από κάποια στιγμή και μετά, έπαψες στην πραγματικότητα να είσαι χριστιανός και έγινες μασόνος.

Ο Γέροντας γνώριζε, όχι μόνο το περιεχόμενο των αιρέσεων, αλλά και “τάς μεθοδείας του διαβόλου”, και εφιστούσε την προσοχή των χριστιανών, για να μήν παγιδευτούν και ηττηθούν στον αγώνα τους “προς τας αρχάς, πρός τας εξουσίας, πρός τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, πρός τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανοίς”
[Γ 272π.]

Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.250-251

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here