Κάποτε πήγε ο ηγούμενος της Μονής…. (αυτή η Ιερά Μονή βρίσκεται στον κόσμο κι όχι στο Άγιον Όρος) με δύο αδελφούς στον Παππούλη (Πατέρα Πορφύριο).
Είχε σφοδρή επιθυμία να πάει μαζί τους και κάποιος δόκιμος, ο οποίος έμεινε τελικά στο μοναστήρι καταστενοχωρημένος, επειδή δεν τον πήρε μαζί του ο γέροντας.
Εκείνο, λοιπόν, το βράδυ τρεις – τέσσερις πατέρες μαζί με το δόκιμο συζητούσαν για το ποιος από τους σύγχρονους Γεροντάδες είναι μεγαλύτερος στην πνευματική κατάσταση.
Άλλος έλεγε ότι είναι ο Πατήρ Σωφρόνιος, άλλος έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος κι ο στενοχωρημένος δόκιμος υποστήριζε με πάθος τον Παππούλη. Η συζήτηση κάποια στιγμή διακόπηκε, όπως ήταν επόμενο, χωρίς θετικό αποτέλεσμα.
Ο δόκιμος είχε το διακόνημα του εκκλησιαστικού. Σηκώθηκε το επόμενο πρωί στην κανονισμένη ώρα ν’ ανάψει τα καντήλια. Ήταν περίπου 4:00 τα ξημερώματα κι ενώ διέσχιζε το διάδρομο, κτύπησε το τηλέφωνο.
Ο δόκιμος παραξενεύτηκε, σήκωσε το τηλέφωνο και τον περίμενε μια πολλή μεγάλη έκπληξη. Ήταν ο Παππούλης! Φαντάζεστε την έκπληξη του δοκίμου…
Του λέει ο Γέροντας:
– Τι είναι εκεί;
– Ιερά Μονή….
– Α! Λάθος έκανα, αλλά μήπως ήταν από Θεού;
Άρχισε τότε να μιλά στο νεαρό δόκιμο για την ταπείνωση, την υπακοή και την αγάπη του Θεού. Μεταξύ άλλων είπε:
– … Όσο αυξάνεται η αγάπη του Χριστού, τόσο μειώνονται τα πάθη. Κι όσο μειώνονται τα πάθη, τόσο αυξάνεται η αγάπη για τον Χριστό. Είναι όπως μια ζυγαριά. Κατάλαβες; Δεν σου λέω απλώς να αγαπήσεις τον Χριστό, αλλά να τον ερωτευτείς.
– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω τον Χριστό;
– Με την ταπείνωση!
– Και πώς θα ταπεινωθώ;
– Να κάνεις υπακοή.
– Και πώς να κάνω υπακοή;
– Δεν ξέρεις πώς να κάνεις υπακοή; (Εδώ αγρίεψε λίγο.) Όλοι οι Πατέρες το λένε κι οι Γραφές το γράφουν και λες “Πώς να κάνω υπακοή”; Αν σε είχα μπροστά μου, θα σου έδινα τρία χαστούκια, να δεις!
– Στείλτε τα τηλεφωνικώς, Γέροντα!
Κάπου εδώ τελείωσε αυτός ο υπέροχος και θαυμαστός διάλογος με τον Γέροντα. Η τηλεφωνική εμπειρία έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη του αδελφού, στον οποίο εδραιώθηκε η πεποίθηση για την Αγιότητα του Παππούλη και αυξήθηκε η ευλάβεια προς το πρόσωπό του.
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι μοναχός και φέρει το όνομά του.
Σκεύος Εκλογής, σελ. 363
