Στις παλαιότερες εποχές, υπήρχαν άνθρωποι αγιασμένοι, που αγιογραφούσαν εικόνες με πολλή νηστεία και προσευχή.
Τι το θαυμαστό, αν ο Θεός βραβεύοντας την αγιότητα αυτών των ανθρώπων, έδωσε θαυματουργικό χάρισμα στα έργα των χειρών τους δηλαδή στις εικόνες που αγιογράφησαν;
Θα μπορούσε επίσης η εικόνα που είναι θαυματουργική, να την έχει αγιογραφήσει ο πρώτος τυχών, ωστόσο αυτή στη συνέχεια να έπεσε σε κάποιον Άγιο άνθρωπο, που με τα δάκρυά του, τις χιλιάδες γονυκλισίες και τις προσευχές του και έτσι αυτή η εικόνα μετά από γενεές, να κάνει θαύματα.
Είναι άπειρα και άγνωστα τα κρίματα του Θεού.
π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
