Εμπιστοσύνη στον Θεό σημαίνει να στηρίξουμε σ’ Αυτόν τη ζωή μας, το μέλλον μας και να περιμένουμε ήσυχοι την εκπλήρωσι των υποσχέσεών του. Η ελπίδα προέρχεται από την πίστι όπως το ρεύμα από την πηγή, πιστεύουμε, ότι ο Κύριος είναι πανάγαθος και ελεήμων. Ότι μας αγαπά σαν Πατέρας.
Ότι θέλει το καλό μας και μόνο το καλό μας. Είναι πάνσοφος και παντογνώστης και, άρα, γνωρίζει καλύτερα από ό,τι εμείς οι ίδιοι τι πράγματι μας είναι αναγκαίο και χρήσιμο. Είναι παντοδύναμος και μπορεί όλα να τα πραγματοποιήση προς όφελός μας. Είναι άγιος και δίκαιος, άρα και όλα τα λόγια του είναι αλήθεια.
Οι υποσχέσεις του είναι αμετακίνητες. Η μεγαλύτερη απόδειξις της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο είναι ότι δεν φείσθηκε ούτε τον ίδιο Μονογενή του Υιό, αλλά τον παρέδωσε για χάρι μας στον Σταυρό και τον θάνατο.
Ας αισθανθούμε λοιπόν βαθειά το έλεος, τη σοφία, τη δύναμι και την αγιότητα του Θεού και ας του εμπιστευθούμε όλη μας τη ζωή, όπως το μικρό παιδί εμπιστεύεται τον εαυτό του στην αγκάλη της μητέρας του ή όπως το πλοίο εμπιστεύεται στις άγκυρές του.
«Μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ (Ψαλμ. β’ 13). «Κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου… ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν» (Ψαλμ. ιζ’ 3). «Εὐλογημένος ὁ ἄνθρωπος, ὃς πέποιθεν ἐπὶ τῷ Κυρίῳ» (Ιερεμ. ιζ’ 7). «Ου φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού των κύκλω συνεπιτιθεμένων μοι» (Ψαλμ. γ’ 7).
Αλλά το να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό, δεν θα πη ότι μπορούμε να είμαστε αμελείς και ράθυμοι. Η ουσία της χριστιανικής ελπίδος είναι ζώσα, ενεργητική. Σημαίνει αγώνα και προσπάθεια στον στίβο των αρετών.
Σημαίνει πλησίασμα του Θεού με την πρόοδο στις αρετές. «Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός. Εδίψησεν ἡ ψυχή μου πρὸς τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα· πότε ἥξω καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ;» (Ψαλμ. μα’ 2, 3).
(Η εν Χριστώ ζωή μου – Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 224-225)
