Θέλει πολλή προσευχή σήμερα. Η μόνη λύση η προσευχή είναι,
αλλιώς δεν γίνεται.
Πάντως το Ψαλτήρι πολύ βοηθάει. Είναι κεραυνός
για τον διάβολο.
Πόση παρηγοριά βρίσκω με το Ψαλτήρι! Το χώρισα σε τρία μέρη.
Κάθε μέρα διαβάζω κα ένα μέρος. Σε τρεις μέρες το τελειώνω και
μετά το αρχίζω πάλι από την αρχή.
Διαβάζω την περίπτωση του Ψαλμού και κάνω καρδιακή προσευχή για την περίπτωση αυτήν και για όσους πάσχουν σωματικά και ψυχικά. Μετά διαβάζω τον Ψαλμό και στο τέλος κάθε Ψαλμού λέω: «Ο Θεός, ανάπαυσον τους κοιμηθέντας δούλους σου».
Αυτήν την μιάμιση ώρα που διαβάζω το Ψαλτήρι την βλέπω σαν την πιο θετική βοήθεια προς τον κόσμο.
Τον χειμώνα που υπέφερα πολύ από την κήλη, όρθιος το διάβαζα.
Από τα μάτια μου έτρεχαν δάκρυα από τους ανυπόφορους πόνους.
Με το ένα χέρι συμμάζευα την κήλη και με το άλλο κρατούσα το Ψαλτήρι.
Χτυπούσα τον διάβολο με το πυροβόλο. Την ημέρα τον χτυπούσα με το Ψαλτήρι,
το βράδυ με την ευχή. Λύσσαζε ο διάβολος. Αυτό το σακάτεμα με την κήλη
ήταν δαιμονικό χτύπημα. Αλλά και ο Θεός το παραχώρησε, για να δη τι θα κάνω.
-Γέροντα, δυσκολεύομαι να διαβάζω όρθια το Ψαλτήρι, χωρίς να στηρίζομαι κάπου.
-Θα κάνω και για σας «υποστυλώματα» για το «ναό του Αγίου Πνεύματος»
της καθεμιάς, θα κάνω και για σας ακουμπιστήρια.
Επάνω σε ένα ξύλο καρφώνω ένα οριζόντιο σανίδι σε σχήμα ταυ.
Σ’ αυτό ακουμπώ και διαβάζω το Ψαλτήρι. Έχω ένα ακουμπιστήρι μέσα σ’
το κελί και ένα έξω.
-Γέροντα, μερικές φορές, όταν είμαι κουρασμένη και διαβάζω το Ψαλτήρι,
αν και από την κούραση δεν καταλαβαίνω τίποτε, βιάζω τον εαυτό μου
να σταθώ όρθια και νιώθω ότι αυτό με βοηθάει.
Μου λέει όμως ο λογισμός
ότι αυτή η προσευχή δεν έχει αξία.
-Μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, αλλά έχει αξία, γιατί,
παρόλο που είσαι κουρασμένη, βιάζεις όμως τον εαυτό σου και στέκεσαι
μπροστά στον Χριστό.
Να μην ξεχνάς ότι και ο κόπος συμπεριλαμβάνεται στην προσευχή.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
“Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ. 154-156)