Μερικές φορές παρατηρείται ακόμη και στις σχέσεις των πνευματικών ανθρώπων το εξής:
Πάει να πει ένας τον πόνο του σε κάποιον και αυτός δεν θέλει να τον ακούσει, για να μην στερηθεί την χαρά του.
Μπορεί να προσποιηθεί ότι είναι βιαστικός ή να αλλάξει κουβέντα, για να έχει την ησυχία του.
Αυτό είναι τελείως σατανικό.
Σαν να πεθαίνει ο άλλος δίπλα μου και εγώ να πηγαίνω πιο πέρα και να τραγουδώ.
Πού είναι το “κλαίειν μετά κλαιόντων” (Ρωμ. 12,15);
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
