Μεριμνώντας ο Θεός για τη δική μας αδυναμία, ούτε μας αφήνει να ζούμε συνεχώς με τις θλίψεις, για να μην αποδεικνύεται η ασθένεια της φύσης μας, αλλά μας βοηθά αμέσως, ενισχύοντας την προθυμία μας και ενθαρρύνοντας τη σκέψη μας, ούτε μας αφήνει να ζούμε διαρκώς με ανέσεις, για να μην παρασυρθούμε προς την κακία, με το να γινόμαστε ραθυμότεροι.
Γιατί η ανθρώπινη φύση, όταν ζει με πολλές ανέσεις, λησμονεί την ευγενική της καταγωγή και δεν παραμένει στα πλαίσια που της αρμόζουν.
Γι’ αυτό ο Kύριος, σαν φιλόστοργος πατέρας, άλλοτε μεν μας χαρίζει άνεση, άλλοτε μας σωφρονίζει, ώστε με τον τρόπο αυτό να ρυθμίσει την υγεία της ψυχής μας.
Ιερός Χρυσόστομος
