Αλλά είναι ομολογουμένως ιστορική η συνάντηση του Αγίου με τον απεσταλμένο Μόδεστο, έπαρχο του αιρετικού Ουάλη.
Ο Μόδεστος ήλθε στο Βασίλειο το χειμώνα του 371. δεν ήταν όμως εύκολο να νικηθεί ο Άγιος. Και, όταν διαφώνησαν, γιατί ο Μ. Βασίλειος δεν ήταν δυνατό να δεχθεί τις απόψεις του Μοδέστου.
Τότε ο Μόδεστος άλλοτε τον απειλούσε και άλλοτε του υποσχόταν πολλά. Και, όταν τον απείλησε με δήμευση περιουσίας, ο Βασίλειος του απάντησε ότι δε φοβάται κάτι τέτοιο, γιατί μοναδική του περιουσία είναι το τρίχινο ράσο του και λίγα βιβλία.
Όταν είπε ότι θα τον εξορίσει, εκείνος απάντησε: «του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής». Γιατί να φοβηθώ, αφού όλη η γη και το πλήρωμα αυτής είναι του Θεού; Ο Μόδεστος αναγκάστηκε να του πει ότι είναι εύκολο σ’ αυτόν να διατάξει το βασανισμό του.
Και ο Βασίλειος απάντησε: Ο θάνατος θα με φέρει πιο κοντά σ’ εκείνον που αγαπώ. Και στη συνέχεια είπε: «Απιονέτω ταύτα εν Βασιλεύ». Ας μεταφερθούν, δηλαδή, αυτά, που σου είπα, και στο Βασιλιά. Τότε είπε ο Μόδεστος στο Βασίλειο: «Δεν άκουσα τέτοια λόγια μέχρι σήμερα από επίσκοπο».
Και ο Βασίλειος του απάντησε: «Ίσως δεν έχεις συναντήσει ποτέ επίσκοπο». Και ο Μόδεστος, αγνός κατά βάση άνθρωπος, έγινε από τότε φίλος του Βασιλείου μάλιστα δε τον βοήθησε οικονομικά στη Βασιλειάδα.
Εκτός όμως από το Μόδεστο, ο Βασίλειος είχε να αντιμετωπίσει και τον οικονόμο του Παλατιού, το Δημοσθένη. αυτόν τον περιέπαιξε, κατά κάποιο τρόπο, για το μεγάλο του όνομα: «Εθεασάμεθα και Δημοσθένην αγράμματον».
Αργότερα ο Δημοσθένης, όταν έγινε βικάριος του Πόντου, βρήκε την ευκαιρία να εκδικηθεί το Βασίλειο. Παράλληλα προς αυτόν και άλλοι παράγοντες κατόρθωσαν να εκδοθεί διάταγμα Βασιλικό, με σκοπό την εξορία του Επισκόπου.
Το παράδοξο είναι ότι ο Βασιλιάς, μόλις πήγε να βάλει την υπογραφή του, αισθάνθηκε πώς το χέρι του άρχισε να τρέμει και δεν το υπέγραψε. Κατόπιν τούτου επισκέφτηκε ο ίδιος την Καισάρεια, θαύμασε το έργο του Επισκόπου, εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητά του και, αντί εξορίας, του χορήγησε οικονομική ενίσχυση για τα φιλανθρωπικά του ιδρύματα.
ΠΗΓΗ : ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, ΒΟΛΟΣ 1996, σ. 193 κ.ε.
