Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του.

Η πέμπτη εβδομάς των Νηστειών είναι το λειτουργικό αποκορύφωμα της Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες είναι μακρότερες και εκλεκτότερες. Στην συνήθη ακολουθία των λοιπών εβδομάδων θα...

Ὁλοένα καὶ πλησιάζουμε στὴ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάστα­σι, χρειάζεται ψυχικὴ προετοιμασία. Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς προσπαθεῖ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρα­κοστῆς.

Στὴν σημερινὴ ὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τίθεται τὸ θέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀπιστίας. Ἕνας πατέρας πλησιάζει τὸν Ἰησοῦ καὶ Τοῦ παρουσιάζει τὸν υἱό του, ποὺ ὑποφέρει ἀπὸ κρίσεις καὶ δαιμονικὴ ἐπιρροή.

Ὁ τόπος μας, ἀγαπητοί μου, εἶνε φτωχός· οἱ πόροι ἐλάχιστοι. Πῶς νὰ ζήσουμε, πῶς νὰ ἀναπτυχθοῦμε; Σπάζουν τὰ κεφάλια τους οἱ εἰδικοὶ καὶ προτείνουν διάφορα σχέδια· ἕνας τὸ ἕνα, ἄλλος τὸ ἄλλο, καθένας τὸ δικό του.

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων. Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,...

Στὸ μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς κατ᾽ ἐξοχὴν κατανυκτικῆς περιόδου τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, τοῦ πένθους καὶ τῆς μετανοίας, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει γιὰ προσκύνηση τὸν Τίμιο Σταυρό, σύμβολο τοῦ Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.  

«Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, άς απαρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει το σταυρό του». Ο λόγος αυτός του Χριστού, έρχεται να λειτουργήσει ανατρεπτικά στους παραλογισμούς της σημερινής ανθρωπότητας.

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου ποὺ προβάλλει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία σὲ κεντρικὴ καὶ περίοπτη θέση γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε καὶ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη, ἀποτελεῖ παράλληλα καὶ μοναδικὸ μάθημα ἐποπτικῆς διδασκαλίας.

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος.

Τον πένθιμο χαρακτήρα της Μ. Σαρακοστής, αναμφίβολα σπάζει η ακολουθία των Χαιρετισμών. Αυτά τα «Χαίρε» που απευθύνουμε στη «Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός», ως...

Την ημέρα των εγκαινίων του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Σπάρτης, που έγιναν την 19ην Ιουνίου 1983 μ.Χ., ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος, καθιέρωσε τον κοινό εορτασμό των εν τῃ Λακωνία διαλαμψάντων Αγίων, ορίσας εορτάσιμον ημέρα, την Β’ Κυριακή των Νηστειών.

Μία από τις λέξεις που εντάσσονται και σηματοδοτούν το εκκλησιαστικό λεξιλόγιο είναι ο όρος  “νηστεία”. Μία λέξη-λειτουργία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ζωή των μελών...

Ακάθιστος Ύμνος - Β' Στάσις Ἤκουσαν oἱ ποιμένες, τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων, τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·...

Μόλις τα πλήθη του λαού άκουσαν τους λόγους αυτούς του Κυρίου, άρχισαν να διχάζονται. Άλλοι έλεγαν: «Αυτός είναι ο προφήτης που περιμένουμε». Άλλοι: «Αυτός είναι ο Χριστός». Κι άλλοι απορούσαν: «Είναι δυνατόν να προέλθει ο Χριστός από τη Γαλιλαία;»

Ανάμεσα σε όλες τις προσευχές και τους ύμνους τις Μεγάλης Τεσσαρακοστής μπορεί να ονομαστεί η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Παράδοση την αποδίδει σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Άγιο Εφραίμ το Σύρο.

Ο ιερός Ψαλμωδός στον υπέροχο ει­κοστό δεύτερο (κβ΄) Ψαλμό παρου­σιάζει τον Κύριο ως Καλό Ποιμένα, που ποιμαίνει με αγάπη και στοργή τα λογικά πρόβατά Του και φροντίζει τίποτε να μη μας λείψει: «Κύριος ποιμαίνει με, και ουδέν με υστερήσει» (στιχ. 1).

Πώς ακριβώς νηστεύουμε τη Μεγάλη Σαρακοστή και γιατί. Τι κάνουμε αν δεν μπορούμε να κρατήσουμε τη νηστεία;

Τί θὰ πῇ παράδοσις; Ὑποθέστε, ὅτι ἕνας ἔ­χει ἕνα θησαυρό, ἀπὸ 100 πολύτιμα πε­­τράδια, καὶ τὰ ἐμπιστεύεται σὲ καθένα ἀ­πὸ μᾶς καὶ μᾶς λέει· Πάρτε αὐτὰ τὰ πετράδια καὶ νὰ προσέξτε νὰ τὰ φυλάξετε· θὰ ἔρ­θω πάλι νὰ τὰ παραλάβω· δὲν πρέπει νὰ λεί­πῃ οὔ­τε ἕνα· ἑκατὸ σᾶς ἔδωσα, ἑκατὸ θὰ μοῦ πα­ραδώσετε.

Δέν είναι τυχαίο τό γεγονός ότι οί θεόσοφοι Πατέρες της 'Εκκλησίας μας όρισαν νά έορτάζεται ώς Κυριακή της 'Ορθοδοξίας ή Κυριακή έκείνη κατά τήν οποία «άνάμνησιν ποιούμεθα της άναστηλώσεως των άγίων και σεπτών εικόνων», ή όποία έλαβε χώρα τό 843 μ.Χ. στήν Κωνσταντινούπολη, έπί αύτοκρατόρων Μιχαήλ και της μητρός του Θεοδώρας.