Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό
ψηλό μου κυπαρίσσι, φως εσπερινό.
Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα,
μακριά σου σβήνω χάνομαι, μες τα πολλά τα φώτα.
Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή
και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.
Φωτίζει το καντήλι, λάμπει το κερί,
ψαλμό λένε τα χείλη, πίσω η σιωπή.
Κοιτάζω την εικόνα, με κοιτάει κι αυτή,
Και τότε φεύγουν όλα, τα σκοτάδια της ψυχής.
Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή
και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.
