Τμήμα από τη Δρυ του Μαμβρή.

Από το Ι. Κειμηλιαρχείο του Αρχιμ. ΑΘανασίου Μισσού.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2022 θα τεθεί προς προσκύνηση στον Ιερό Ιδρυματικό Ναό του Αγίου Τρύφωνος Ρόδου.

Στην Ιερή πόλη της Χεβρώνα ή όπως στα αραβικά αποκαλείται, Ελ Χαλήλ (= η πόλη του φίλου του Θεού, δηλ. του Αβραάμ, ο οποίος λόγω της μεγάλης του πίστεως αναδείχθηκε σε αληθινό φίλο του Θεού), είναι παλαιστινιακή πόλη στη Δυτική Όχθη, 30 χιλιόμετρα νότια της Ιερουσαλήμ. Στη κοιλάδα αυτή του Μαμβρή, ο Πατριάρχης Αβραάμ αξιώθηκε να φιλοξενήσει την Αγία Τριάδα, υπό μορφή τριών Αγγέλων.

Εκεί υπάρχει ακόμα μέχρι σήμερα η «Δρυς του Μαμβρή» στη σκιά της οποίας έγινε η θαυμαστή Θεοφάνεια και φιλοξενία που αναφέρεται στο Βιβλίο της Γενέσεως.

Το Ιερό Δένδρο βρίσκεται στους χώρους της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος που κατέχεται από την λεγόμενη «Ρωσική Ορθόδοξη Αποστολή Ιεροσολύμων».

Στην παλιά πόλη της Χεβρώνας που είμαι πόλη Ιερή για τους Χριστιανούς, του Εβραίους και τους Μουσουλμάνους, έζησαν και τάφηκαν οι Πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ.

Εδώ επίσης βρίσκονται και οι τάφοι των συζύγων τους Σάρρας, Ρεβέκκας, Λείας.

Κοντά τους βρίσκεται και ο τάφος της Αγίας Ασινέθ συζύγου του Αγίου Ιωσήφ του Παγκάλου, ο οποίος είναι θαμμένος στην Συχέμ (σημερινή Ναμπλούς) της Σαμάρειας.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση, όσο η παλαιστινιακή βελανιδιά είναι ζωντανή, δεν θα υπάρχει τέλος του κόσμου.

Δυστυχώς, η βελανιδιά είναι ήδη νεκρή ! Συνέβη … το 1997 (την τελευταία φορά που εμφανίστηκε ένα πράσινο φύλλο ήταν το 1996).

Ο θάνατος της βελανιδιάς πλησίασε οι προσκυνητές, οι οποίοι άρπαξαν ανελέητα το φλοιό και τα κλαδιά από αυτό ως αναμνηστικό, ως φυλαχτό.

Αλλά το 1998, ένα νέο δέντρο εμφανίστηκε κοντά στον κορμό του μαραμένου ΔΡΥ ΤΟΥ ΜΑΜΒΡΗ (πατριάρχη) ! Τώρα το ύψος του είναι ήδη 2 μέτρα.

Στο Ισραήλ υπάρχει ένα δένδρο που είναι ιερό για όλους τους κατοίκους της γης. Η Δρυ του Μαμβρή, ή βελανιδιά του Αβραάμ, όπως τη λένε οι ντόπιοι. Είναι ο τόπος που ο Αβραάμ φιλοξένησε τους 3 Αγγέλους, την προτύπωση της Αγίας Τριάδος.

Επίσης το δέντρο (δρυς) αυτό οπού κάθισε από κάτω ( τον ίσκιο της) η Αγία Τριάδα, λέγεται ότι τιμάτε εξίσου όπως το Τίμιο Ξύλο του Χριστού μας.

Αυτό το ιερό δέντρο είναι πάνω από 4000 ετών αλλά δυστυχώς, στις αρχές του εικοστού αιώνα άρχισε να μαραίνεται. Το 1997 φάνηκε το τελευταίο πράσινο φυλλαράκι στο δέντρο.

Υπάρχει μια προφητεία ότι όσο η δρυς είναι ζωντανή, η ανθρωπότητα επίσης, θα υπάρχει, με το θάνατό της – θα έλθει το τέλος του κόσμου. Πολλοί προσευχόταν στη ρίζα της να ζωντανέψει και χάρη στις προσευχές το δέντρο το 1997 έβγαλε ένα νεαρό βλαστό.

Η τελευταία φορά που από τη ξηραμένη βελανιδιά φύτρωσε νέος βλαστός ήταν το 2010, όταν στο εκεί ρωσικό μοναστήρι ανέλαβε την διακονία ο π. Αλέξιος (Eliseev, τώρα – Επίσκοπος Γκάλιτς και Μακαριέφσκι). Ήταν μικρός, μόνο 20 εκατοστά, αλλά στις καρδιές των ανθρώπων γεννήθηκε ελπίδα.

Ο Θεός μακροθυμεί και μας συγχωρεί ακόμα… Και το πιο θαυμάσιο πράγμα σε αυτό το φαινόμενο είναι ότι ο βλαστός μεγάλωνε επίσης σε τρία μέρη, υπενθυμίζοντας πάλι την Αγία Τριάδα. Το 2016, άρχισαν εργασίες για τη συντήρηση του κορμού αλλά στις 9 Φεβρουαρίου 2019 η ιερή Δρυς του Μαμβρή έπεσε.

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση που υπάρχει εκεί η πτώση της δρυός – βελανιδιάς του Μαμβρή είναι σημείο του ερχομού των μεγάλων γεγονότων των εσχάτων της Αποκάλυψης και θα συμβεί λίγο πριν το τέλος του κόσμου.

“Κύριε, πρόσθες ημίν πίστιν”

Πως διήλθαν οι Εβραίοι δια της Ερυθράς θαλάσσης; Αναφέρεται στην προς Εβραίους επιστολή• «Πίστει διέβησαν την Ερυθράν θάλασσαν ως δια ξηράς, ης πείραν λαβόντες οι Αιγύπτιοι κατεπόθησαν» (Εβραίους, ΙΑ 29). Διήλθαν λοιπόν δια της πίστεως.

Έλεγε ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την εμπιστοσύνη στον Θεό; Απλοποίησε την ζωή σου με την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθείς από το άγχος και την αγωνία.

Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι. Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλοσύνη. Να προσευχόμαστε να βγουν καλοί άνθρωποι.

Όλο το κακό σήμερα προέρχεται από την απιστία.

Πρέπει να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στον Θεό να κατευθύνει τα πράγματα.. Γιατί ο άνθρωπος μπορεί να κάνη την ζωή του παραδεισένια, εάν έχει εμπιστοσύνη στον Θεό, Τον δοξάζει για όλα και δέχεται να τον κυβερνά σαν καλός Πατέρας.

Διαφορετικά, κάνει την ζωή του κόλαση. Είναι μεγάλο πράγμα να νιώθει ο άνθρωπος από τούτη την ζωή ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου.

«Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι »…Δεν αφήνουμε το Θεό νοικοκύρη να μας κυβερνάει• γι’ αυτό ταλαιπωρούμαστε. Πρέπει να αφήσουμε εν λευκώ τον εαυτό μας και το μέλλον μας στη Θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα, και ο Θεός θα μας φροντίσει. Να έχουµε απόλυτη εμπιστοσύνη. Είμαστε στα χέρια του Θεού.

Αφού υπάρχει θεία δικαιοσύνη, θεία ανταπόδοση, τίποτε δεν πάει χαμένο. Όσο βασανίζεται κανείς, άλλο τόσο θα ανταμειφθεί.

Ας αναθέσουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χριστό ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από την φωτιά και την τρικυμία χωρίς να πάθουμε το παραμικρό. Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή…

«Και ένας Χριστιανός να μείνη μόνο, ο Χριστός θα κάνει το σχέδιό Του. Να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη» Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός διατηρεί μια ζύμη για τις επόμενες γενιές.

Να ξέρετε πως ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό…

Γι’ αυτό μη στενοχωρήστε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα… Ο Θεός δεν επιτρέπει μια δοκιμασία, αν δεν βγει κάτι καλό. Να το πιστέψουμε αυτό. Αφήνει τον διάβολο ο Θεός, για να παλέψει ο άνθρωπος.
Πάντως, όπως και αν είναι, ο πονηρός μας κάνει καλό, μας βοηθάει να αγιάσουμε.

Ακόμη το «ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού» δεν το έχουμε καταλάβει.
Ή πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε. Δεν έχουμε καταλάβει την δύναμη και την καλοσύνη του Θεού. Δεν Τον αφήνουμε νοικοκύρη να μας κυβερνά, γιʹ αυτό ταλαιπωρούμαστε.

Αν ο άνθρωπος έχει την Χάρη του Θεού δεν φοβάται τίποτε. Γι’ αυτό πάντα να ζητάμε την Χάρη του Θεού κάνοντας τον σταυρό μας.

«Ου μη φοβηθώμεν ουδ’ ου μη ταραχθώμεν, ότι μεθ’ ημών ο Θεός».

Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια. Υπάρχει μία μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη…. οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα.

Μη φοβάστε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια.

Μία μπόρα θα είναι. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο. Να χαιρόμαστε που η μάχη είναι πνευματική. Αν υπάρχουν άνθρωποι προσευχής, ταπεινοί, που έχουν πόνο και αγάπη, είναι κεφάλαια πνευματικά, είναι «βάσεις» πνευματικές.

Μετά την μπόρα την δαιμονική θα’ ρθεί η λιακάδα η θεϊκή. (Πνευματική αφύπνιση. Λόγοι Β’, Πνευματικός Αγώνας, Λόγοι Γ΄ )

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here