Γιος του Ιβάν Δ’ του Τρομερού και αδελφός του τελευταίου τσάρου της δυναστείας των Ρούρικ, Θεόδωρου Ιβάνοβιτς, ο Δημήτριος γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1581.
Μετά τον θάνατο του Θεόδωρου κλήθηκε να τον διαδεχθεί, αλλά όντας μόνο εννέα χρονών και έχοντας κλίση προς την πνευματική ζωή μάλλον, παρά προς την διακυβέρνηση, οι υποθέσεις του κράτους ανατέθηκαν στον βογιάρο Μπόρις Γκοντούνωφ.
Ο φιλόδοξος, όμως, αυτός άνθρωπος δεν μπορούσε να αρκεστεί στην αντιβασιλεία και σχεδίαζε να απαλλαχθεί από τον νόμιμο διάδοχο του θρόνου. Έτσι, στις 15 Μαΐου του 1591, έβαλε αδίστακτους ανθρώπους του να τον φονεύσουν στο Ούγκλιτς, όπου ζούσε ο πρίγκιπας με την οικογένειά του.
Στις 3 Ιουνίου 1606, τα λείψανά του, που είχαν μεταφερθεί στην Μόσχα για να αποκαλύψουν την άπατη του ψευδο-Δημητρίου, βρέθηκαν άφθορα και επιτέλεσαν πολλά θαύματα, ιδιαίτερα στην ίαση παιδιών.
Πηγή: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος, τόμος ένατος (Μάιος), σελίδα 187
