463.Ερώτηση
Κάποιος φιλόχριστος ερώτησε τον ίδιο γέροντα, εάν πρέπει να πολυεξετάζει τα σχετικά με τα θεία μυστήρια• και εάν ο αμαρτωλός, όταν προσέρχεται σ’ αυτά, κατακρίνεται ως ανάξιος.
Απόκριση: Όταν προσέρχεσαι στα Άγια, πρόσεχε δεχόμενος το σώμα και το αίμα του Χρίστου, και πίστευε αδίστακτα ότι είναι αλήθεια.
Το πώς είναι αλήθεια, μη το πολυεξετάζεις, σύμφωνα μ’ εκείνον που είπε, «λάβετε, φάγετε, διότι αυτό είναι το σώμα μου και το αίμα μου»• και αυτά μας τα έδωσε για συγχώρηση αμαρτιών. Αυτός που πιστεύει έτσι, ελπίζουμε ότι δεν κατακρίνεται• αυτός που δεν πιστεύει, ήδη έχει την κατάκριση.
Επομένως να μη εμποδίσεις τον εαυτό σου να προσέλθει, επειδή τον κρίνεις ως αμαρτωλό, αλλά να γνωρίζεις ότι ο αμαρτωλός που προσέρχεται στο Σωτήρα, αξιώνεται συγχώρηση αμαρτιών, όπως βρίσκουμε στη Γραφή, σχετικά με εκείνους που προσήλθαν σ’ αυτόν με πίστη και άκουσαν τη θεία φωνή• «συγχωρούνται οι πολλές αμαρτίες σου».
Εάν λοιπόν ήταν άξιος να προσέλθει σ’ αυτόν, δεν θα είχε αμαρτίες• επειδή ήταν αμαρτωλός και χρεώστης, πήρε συγχώρηση των οφελημάτων.
Και άκουσε και τον ίδιο τον Κύριο που λέγει• «δεν ήρθα να σώσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς»• και πάλι, «δεν έχουν ανάγκη ιατρού οι υγιείς αλλά οι ασθενείς». Θεώρει λοιπόν τον εαυτό σου αμαρτωλό και ασθενή και πρόσελθε σ’ εκείνον που μπορεί να σώσει αυτόν που βρίσκεται στην απώλεια.
… Η εντολή πάλι να τους εμποδίζει κάνεις (από την Θεία Κοινωνία) σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη (τον Χρυσόστομο), εννοούσε με διδασκαλία και επιτίμηση, σχετικά με την κρίση και κόλαση• διότι δεν είπε να τους ωθήσεις, ούτε να τους κόψεις από την Εκκλησία, αφού ούτε ο Ιησούς έκανε κάτι τέτοιο στον Ιούδα.
Εάν όμως μείνουν στα ίδια πταίσματα και προσέρχονται με αδιαντροπιά, γίνονται αυτοκατάκριτοι, αποχωρίζοντας τους εαυτούς τους από τη δόξα του Θεού.
Τους αμαρτωλούς που προσέρχονται στα άγια μυστήρια σαν τραυματισμένοι και χρειαζόμενοι έλεος, τους θεραπεύει ο Κύριος και τους κάνει άξιους των μυστηρίων του, αυτός που είπε, «δεν ήρθα να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια», και πάλι, «δεν έχουν ανάγκη ιατρού οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι».
Πάλι όμως λέγω εκείνο που έλεγε ο άγιος Ιωάννης, η εμπόδιση των αμαρτωλών από τα άγια μυστήρια είναι η μαρτυρία της συνειδήσεως τους ότι είναι αξιοκατάκριτοι• διότι «αυτός που τρώγει και πίνει ανάξια τρώγει και πίνει κρίμα για τον εαυτό του», και αυτός είναι απομακρισμένος από την Εκκλησία του Θεού• διότι δεν έλαβε τίποτε, παρά μόνο κρίμα.
Και γι’ αυτό είπε, να μη τους κόψουμε, για να αποφασίσουν μόνοι τους• κανένας δεν μπορεί να πει τον εαυτό του άξιο της μεταλήψεως• αλλά ότι είμαι ανάξιος και πιστεύω ότι αγιάζομαι όταν μεταλαμβάνω. Και γίνεται σ’ αυτόν έτσι σύμφωνα με την πίστη του με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας…
(Βαρσανουφίου Έργα, ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ. 18B, σελ.403-405. 407-409)
