Ωφέλημα Ψυχής

Στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε τέσσερα μνημόσυνα. Το τριήμερο, το εννιαήμερο, το σαρανταήμερο και το ετήσιο μνημόσυνο. Όλα δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν στο ταξίδι της ψυχής από τη γη στον ουρανό.

Η Α’ Οικουμενική σύνοδος έγινε στην Νίκαια το έτος 325, επί αυτοκρατορίας Μ. Κωνσταντίνου. Πήραν μέρος 318 Πατέρες εκ των οποίων και οι Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Σπυρίδωνας και Άγιος Νικόλαος. Το κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η καταδίκη της αίρεσης του Αρείου.

Στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει. Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει.

Μετά θλίψεως διαπιστώνουμε το πόσο επιδερμικές είναι οι σχέσεις των ανθρώπων σήμερα. Τα νήματα των συναισθημάτων κινούνται πλέον από το προσωπικό συμφέρον, τις φιλοδοξίες και την ανθρώπινη κενοδοξία. 

Δήμητρα Γ. Σαρρή - (πτυχιούχος τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών) “Ψυχολόγος” λέει και καμώνεται πως τάχα για την ψυχή εργάζεται. Ένας είναι ο αληθώς Ψυχολόγος της ψυχής τ’ ανθρώπου, ο Δημιουργός και “Διατηρητής” της !

- Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός; - Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους.

«Ὅταν δέ ἀκούσητε πολέμους καί ἀκαταστασίας, μή πτοηθῆτε· δεῖ γάρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον, ἀλλ’ οὐκ εὐθέως τό τέλος. τότε ἔλεγεν αὐτοῖς· ἐγερθήσεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί ἔσονται, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται».

Αναμφισβήτητα έχουν. Για τις ψυχές των ζώων κάνει ευρύ λόγο η Αγία Γραφή. Η Γένεση ιδιαίτερα γράφει: «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν», « .. ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος».

Ἡ μία, λοιπόν, κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Ἡ μύγα ἔχει τὴν ἑξῆς ἰδιότητα: νὰ πηγαίνει πάντα καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι βρώμικο ὑπάρχει.

Λέγεται πως ο ύπνος είναι μικρός θάνατος 1 … τότε το κάθε ξύπνημα είναι μικρή Ανάσταση! Και σκέφτομαι, πόσες μορφές μπορεί να λάβει ο ύπνος! Από ένα ριψοκίνδυνο κάλεσμα έως ένα νικητήριο πέρασμα. Και ο νους μου κολλά στο “ξύπνημα”, σε τούτη τη μικρή Ανάσταση.

Αφήσαμε να μας τις πάρουν. Να μας πάρουν την χαρά. Θυμάμαι παλιά στην Ελλάδα, η Κυριακή ήταν μια γιορτή για όλη την οικογένεια. Όλη η οικογένεια μαζευότανε για την "γιορτή" της Κυριακής.

Πρίν ἀπό τόν καλό ἱερέα εἴχατε καί ἄλλον καλό. Βλέπετε πόσους καλούς ἱερεῖς σᾶς ἔστειλε ὁ Θεός; Καί ὅμως ἐσεῖς μείνατε ἀδιόρθωτοι. Σκέφθηκε λοιπόν ὁ Θεός: Γιατί νά θυσιάζω γι’ αὐτούς τούς ἀδιόρθωτους τούς καλούς μου ἱερεῖς; Θά τούς στείλω ἕναν πού νά τούς ταιριάζει.

Της Δήμητρα Γ. Σαρρή, (φοιτήτριας τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών). Μία από τις λέξεις που εντάσσονται και σηματοδοτούν το εκκλησιαστικό λεξιλόγιο είναι ο όρος “νηστεία”. Μία λέξη-λειτουργία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ζωή των μελών της Εκκλησίας...

-Πες μου, σε παρακαλώ πως θα εξαλειφθούν οι άνθρωποι από τη γη και πως θα γίνει η Ανάστασις; -Άλλους, παιδί μου, θα σκοτώσουν τα βδελυρά έθνη, άλλοι θα θανατωθούν στους πυκνούς πολέμους, ενώ άλλους θα εξολοθρεύσει ο Αντίχριστος.

Δήμητρα Γ. Σαρρή - (φοιτήτρια τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών)

Είναι τόσο ακόρεστος ο κατάλογος όσο και η λαίμαργη φαντασία μας, που αρνείται την ουσία της νηστείας, ακόμα και όταν φαινομενικά και κατά τύπο την τηρούμε.

Γεωργίου Ζαραβέλα - Θεολόγου - ΜΑ Ιστορικής Θεολογίας - Λειτουργικής ΕΚΠΑ. Η μίτρα είναι ένα είδος αμφίου τελείως άγνωστο στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, καθώς εισάγεται μεταγενέστερα και χρησιμοποιείται ως σήμερα.

Δήμητρα Γ. Σαρρή, (φοιτήτρια τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών) “Τίποτα δεν είναι δεδομένο” σκέφτομαι… και πιάνω την πένα μου και καταπιάνομαι με ιδέες, με σκέψεις και αλήθειες. Τι θαρρείς πώς είναι δεδομένο στην ζωή, κόσμε μου; Ούτε ή ίδια η ζωή δεν είναι.

Μια κυρία, γνωστού εμπόρου των Αθηνών, αρρώστησε. Η κυρία αυτή είχε μια εξαδέλφη που είχε έλθει από την Αίγυπτο, πλουσία, Ελένη Βλάχου ωνομάζετο. Ήρθε να ιδή την ασθενή εξαδέλφην της.

Οἱ ἱστοσελίδες ἐκεῖνες, ποὺ ἔχουν ἀποκλειστικὰ καὶ ἐργολαβικὰ ἀναλάβει νὰ καλύπτουν τὰ λεγόμενα «πολυαρχιερατικὰ συλλείτουργα», ἐνημερώνουν ἀνὰ μία περίπου ὥρα γιὰ τὸν πλοῦτο τῆς κενοδοξίας καὶ φιγουρομανίας μέσα στὸν ἅγιο χῶρο τοῦ θυσιαστηρίου.